Voor mensen met een opleiding MBO- of HBO-verpleegkunde die momenteel in de zorg werken, is het UMC Utrecht de meest favoriete werkgever. Dat blijkt uit het arbeidsmarkt gedragsonderzoek van de Intelligence Group. Waarom is UMCU zo in trek? En klopt dat met de conclusies uit ons recente essay Personeelsbehoud en de tussentijdse scores van het Nationaal Onderzoek Zorgcultuur?

De Intelligence Group (IG) deed online arbeidsmarkt gedragsonderzoek en presenteerde de resultaten op het symposium 'Vers Bloed' op 1 november. Een paar interessante feiten: 9,9% van de werkzame verpleegkundigen is actief op zoek naar een andere baan. 39,5% weet zeker dat zij over drie jaar nog op dezelfde plek werken. De overige ruim 50% is latent op zoek ofwel: staat open als een nieuwe baan zich aandient...

De strijd om personeel gaat beginnen, waarbij ook 'favoriete werkgevers' te maken krijgen met een toenemend personeelstekort. De komende 10 jaar zijn 700.000 medewerkers extra nodig.

Bij de keuze voor een werkgever is voor 65% van de sollicitanten MBO-V de werksfeer het belangrijkste, zo ontdekte IG. Een vast contract staat op 2 en salaris staat op nummer 3.

Uit ander onderzoek (zie ons essay 'Personeelsbehoud') blijkt dat mensen in het algemeen solliciteren vanwege het salaris, maar inderdaad willen blijven vanwege collega's en baas: de werksfeer. Hoofdreden voor vertrek is onvrede over de leidinggevende.

In de strijd om die 'latent zwevende 50%' is bewust inzetten op personeelsbehoud een optie die overigens meer rendeert dan het werven en inwerken van vers bloed.

De respondenten in het IG-onderzoek werken het liefst bij 'een organisatie waar zorg en de mens centraal staan'. Dat is een interessante constatering. Die wens bevat elementen uit de mensgerichte familiecultuur volgens het Organizational Culture Assessment Instrument (de OCAI-cultuurmeting) en correspondeert met de tussentijdse resultaten van het Nationaal Onderzoek Zorgcultuur. (Lees meer over het OCAI in de bibliotheek).

UMCU: vernieuwing en trots personeel

Drs Heleen Griffioen, directeur P&O bij UMCU, verklaarde tijdens het congres hun populariteit uit consequente arbeidsmarktcommunicatie die aansluit bij de identiteit van de organisatie. Het is dus niet alleen 'buitenkant' en werving, maar vooral ook: binnenkant en werkbeleving.

Dat klopt met de bevindingen in 'Personeelsbehoud'. De belangrijkste werving gebeurt door huidige medewerkers te behouden die tevreden zijn over de organisatie. Medewerkers dragen dat zelf uit en daar kan geen 'gelikte advertentie' tegenop. Dat betekent: investeren in werkcultuur.

Griffioen weet dat ook: het moet wel echt waar zijn wat je beweert, want als dat niet zo is, komen mensen daar razendsnel achter. En dan is je geloofwaardigheid weg.

Het UMC-Utrecht startte met gesprekken met huidige medewerkers, waaruit naar voren kwam dat 'het leuk en spannend werken is bij het UMCU: er gebeurt van alles. De medewerkers ervaarden de organisatie als innovatief en vernieuwend.'

Daarmee profileert het UMCU zich. Interessant zou zijn om in een aparte OCAI-cultuurmeting te onderzoeken in hoeverre het UMCU inderdaad een 'adhocratiecultuur' heeft: dit type werkcultuur is gebaseerd op vernieuwing.

Het UMCU gebruikt eigen personeel op de foto's in de campagnes. Het zijn geen modellen, maar 'echte medewerkers' die vertellen over echte ervaringen, ontdekkingen en werkbeleving. Dat is authentiek en trekt mensen aan. Daaruit spreekt vertrouwen in en respect voor de medewerkers; dat zou kunnen getuigen van een stukje 'familiecultuur' volgens de OCAI-methodiek.

Het leuke is dat het 'favoriete UMCU' zo op het eerste gezicht elementen vertoont van de twee cultuurtypen die op dit moment (tussenstand 5 november 2007) ook favoriet zijn in het Nationaal Onderzoek Zorgcultuur: familiecultuur met een vleugje vernieuwing.

Personeelstekort bestrijden begint naar onze mening met het behouden van de goede mensen en het luisteren naar personeel: introduceer elementen uit de familiecultuur en adhocratiecultuur. Zo wordt u een favoriete werkgever!